Style muzyki elektronicznej

Muzyka elektroniczna w odróżnieniu od innych rodzajów (najczęściej bez zapisu nutowego) daje możliwość stworzenia nieskończonej liczby dźwięków.
Lista stylów techno jest bardzo dużą. Pewien Amerykanin doliczył się ich aż 80...!

Największym problemem jest sprecyzowanie każdego ze stylów oddzielnie....
Wszystkie style nie zostały stworzone przez muzyków (oni nie lubią, gdy ich muzykę się segreguje), ale zostały stworzone przez media w celu zaszufladkowania.

Można wyróżnić wiele kryteriów podziału muzyki np.: na ta która nadaje się do zabawy (tańczenia czy wszelkich innych pokrewieństw tego ;) oraz na ta przeznaczona raczej do słuchania - ambient, experimental, niektóry dnb (np. autorstwa Photek'a), tak jak każdą inna muzykę wyróżniamy także muzykę ogólnie popularną (komercyjną) i w muzyce elektronicznej też to ma miejsce, ale oczywiście bardziej szanowana jest ta, która jest trudniej dostępna, tzw. „underground/podziemna, wesołą i smutną, melodyjną i monotonną.

<GonTee> techno jest mieszaniną brzmień i efektów osadzonych w rytmicznej i nierzadko melodycznej pulsacji rytmicznej


Experimental
To najczęściej muzyka, która trudno zaliczyć do któregokolwiek ze styli, połączenie wielu albo eksperymenty z dźwiękami, tworzenie własnych instrumentów (Aphex Twin np., łączy bardzo spokojną melodię z bardzo szybkim i dziwnym rytmem), połamane rytmy w nieskończoność, czasami bardzo trudna do zniesienia (przesadzone eksperymentowanie z dźwiękami), ale i w tym można się odnaleźć...

HARDCORE

Hardcore = gabber = hardcore house.. wymyślony przez Paula Elstaka.. tak tak, tego od dicho ;) ..dla kiboli Feyenoord Rotterdam. Miał im pomóc w wyzbyciu się energii w sposób pokojowy. I pomógł.. W Holandii organizowane są imprezy na 30 000 i więcej osób ..nie wierzysz? spójrz na stronę gabber.com na "party agenda".. aż się zdziwisz. W Holandii jest to najpopularniejszy styl!!! i najbardziej komercyjny!! ..160-260 BPM*.. Thunderdome, Gabberbox, Mokum "Fucking Hardcore 1-6", Terrordrome, Braindead.. itd.

speedcore - "ostrzejszy gabber" - powyżej 260 BPM, moc jest raczej w szybkości niż w samplach.. prawdziwie undergroundowy.. Najpopularniejszy w Hamburgu, Berlinie, Nowym Yorku, Newcastle i Sydney (Australia).. w Polsce? tylko Kielce i Płock.. acha jest jeszcze kilku kolesi z Łomży i Warszawy którym to się podoba.. ale to śladowe ilości ;)) wytwornie: FISCHKOPF! DYSLEXIA! RUSIAN ROULETTE.. itd. acha wytwórnia SPEEDCORE (polecam płytkę Berzerker czyli SPEEDCORE 003.. dla fanów death metalu ..żeby zmiękli przy szybkości.. plus samplach gitarowych i growlujacym kolesiu ;))

noisecore - wredny gabber - sample grają większą role niż szybkość, czyli nawet przy 140BPM potrafi cię powalić na łopatki i pokroić wrednym dźwiękiem ;)

oldschool.. pre-gabber z Belgii 1990-1993 ..około 160BPM, mocny beat i dużo sekwencji..
[splatter]

Illbient, Dark Ambient,
Mroczna muzyka, „ill (z ang.) „chory ambient, tło jakby z horroru, utwory raczej długie, smutne, dziwne, np. Coil

Industrial
Muzyka naszej epoki, czyli industrializacji, rozwoju fabryk, kojarząca się z ich odgłosami, np. uderzenia młotów, również z wokalem, gitarami, istnieje też odmiana techno-industrial, trzaski, np. Wieloryb

TECHNO

Techno,
Uznawany także jako oddzielny styl, powstały w latach 70, za prekursorów uznaje się takie grupy jak m.in. Kraftwerk, który wprowadził zapętlenie (odgrywanie w kółko) dźwięków, głosów, i w ten sposób stworzyła jeden z pierwszych utworów transowych, styl techno rozwijał się bardzo i obecnie powstało bardzo wiele odmian (patrz wyżej i niżej :)

„Minimal,
wg mnie prawdziwe "techno" a wiec minimalne (minimum dźwięku, maksimum energii), bardzo transowe, temp ok. 140 bpm czyli "cały czas to samo". Może nie do końca, jednak nie ma co ukrywać, cały urok minimalowych utworków tkwi w ich monotonii. Jednostajny beat, powtarzające się sekwencje, w międzyczasie w tle dochodzą różne efekty, dodatkowa perkusyjka.. Po dłuższym wsłuchaniu się można się w to naprawdę wczuć. Muzyka zdecydowanie nie dla bywalców dyskotek. :)

Detroit,
najprościej mówiąc, mocne uderzenia i minimalowa monotonia. często słychać industrialne, mocne przesterowane, często poddawane różnemu filtrowaniu uderzenia, piski, zgrzytanie, itp.
[protas]

Acid

"kwasowa" muzyka, bardzo charakterystyczne basy (syntezator analogowy roland rb-303 i efekt „cutoff), i "kręcenie wajchami", "świdrowanie", starsza odmiana techno

Rave, Happy hardcore
jedna z najstarszych odmian techno, tak samo nazywane były organizowane na początku lat 90 imprezy w Anglii (głównie nielegalnie za sprawą obowiązującego tam prawa), charakteryzuje się szybkim rytmem (od 160 bpm)

Oldschool
Rave, Happy hardcore z rytmem drum'n'bass (zamierzchły styl ;)
Electro,
Muzyka nawiązująca do historii, używane są w niej dźwięki rodem z komputerów 8-bitowych, „głosy z komputera, filtry, tempo raczej wolne, i kiedyś często spotykany bardzo charakterystyczny rytm używany do breakdance

DRUM'N'BASS

"Jungle

Jungle wywodzi się z Angli (Londyn). Korzenie tego gatunku sięgają roku 1989. Gatunek wyewulował w okresie 1990-1992 z breakbeat'u poprzez Hardcore do formy obecnej. W 1995 roku stał się poważnym gatunkiem muzyki elektronicznej, dzięki takim artystom jak 4 Hero, Goldie czy A Guy Called Gerald. W 1995 Goldie nagrywa charakterystyczny utwór: 21 minut. W tym czasie, znacznie powiększyła się różnica pomiędzy muzyką dance i jungle'em, podobnie jak pomiędzy techno i breakbeat'em. W tym okresie powstaje również znacząca dla jungle'a kompilacja James'a Brown'a Into the Jungle Groove, która zawiera klasykę breakbeatu opartą na rytmach Funky Drummer.

Gatunek ten można opisać jako przyspieszony breakbeat z wolną linią basową. Szybkość w BPM (bitach na minutę) wacha się w granicach 140-170 BPM. Linia basowa jest - czasami - o połowę wolniejsza od beat'u. Beat w breakbeat'ci jest grany na 1 2 33 4, gdzie na 2 i 4 uderzeniu słychać werbel lub stopę, podczas gdy na 1 czasami i 3 pozycji zawsze stosuje się twardą stopę. Linia basowa jest płynna, równa taka jak w oryginalnym dub'ie lub reggae.

Drum'n'bass

Drum 'n' Bass - jest wiele odmian "połamanej" muzy którą dużo ludzi mylnie nazywa Drum'n'bass, mimo iż tak naprawdę większość z tych gatunków nie ma z tą nazwą nic wspólnego. Ponieważ instrumenty używane w Drum`n`bass są często wykorzystywane w innych typach muzyki trudno więc, laikowi poprawnie zidentyfikować styl danego utworu.
Atmospheric or Intelligent

Ścieżka Demon's Theme, położyła szkielet wzoru pod ten gatunek. Dla niektórych nazwy Inteligent Jungle i Artcore były innymi nazwami tego samego gatunku. Najlepszym przykładem produkcji tego stylu jest Bukem's Good Looking Records która wydała jedne z najlepszych kawałków Inteligent Jungle.
Twostep and Jump Up

Steps skierował Jungle'a na parkiet. Hardstep ma "nadprzestrzenny (metaliczny)" dźwięk basu. Techstep używa dźwięków perkusji ze stylu Techno. Produkcje Aphrodite z "nadprzestrzennym" basem są bardzo dobrze dostosowane do zagrania ich na scenie (parkiecie). Ten rodzaj muzy jest także nazywany Jump Up, ponieważ tak określa się to co chcesz robić słysząc taką muzykę, czyli po prostu Jump Up (skakać, podskakiwać).

Twostep lub 2 Step posiada bardzo charakterystyczny snare'ek na 2-m i 4-m uderzeniu. W podstawowej notacji bas przesunięty jest za 3-e uderzenie: 1 2 34. Ten styl stał się bardzo popularny wręcz dominujący w 1998/1999, przez co zachęcał to remiksowania z innymi gatunkami n. House'em itp... Powstał np. Twostep Garage który jest połączeniem Garage House'u z Twostep'em.
Dark Jungle

W 1992-1993 nastąpił zwrot z Hardcore Techno, gdzie w atmosferze underground'u wyeluowały nowe style Darkcore i Darkside. Gatunki te używają bardzo ostrych, wściekłych i twardych dźwięków, podczas gdy styl Inteligent zawiera bardzo lekkie i przyjemne brzmienia. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych, Ed Rush i Optical stworzyli Dark Jungle z ostrymi, twardymi dźwiękami, mglistymi odgłosami syren oraz głębokim basem i ostrym beat'em.
Jazzy Drum'n'Bass

Obok Hardcore'a, bardzo znaczący wpływ na rozwój Jungle'a miał Jazz. W 1998 roku, Reprazent collective z Roni Size'em rozpoczynają wydawać Jazzy Drum'n'bass tworząc przy tym nowy styl. Na scenie nie używają już elektronicznych instrumentów, raczej skłaniają się ku naturalnym brzmieniom, preferują natomiast nadal "podwójny bass". Przykładem tego stylu jest Peshay, artysta Jazz'owy produkujący remiksy dla Courtney Pine. W 1998 4 Hero wydali Two Pages gdzie pierwsza strona zawiera bardzo silne wpływy Jazz'u.
Inne style dnb/jungle

Breakbeat & Hardcore są nazwami dla szybkiego i głośnego (hałąśliwego) wariantu Techno. Są one korzeniami dla stylu Jungle. Szkic tych gatunków wykreował James Brown tworząc breakbeat.
Ragga Jungle jest stylem stworzonym w 1992-1993 roku. Styl ten dodaje do utworu również wokal."

<tekst pochodzi ze strony
http://www.jungle.laser.net.pl/, autorstwa Melova, umieszczony za zgodą autora. Znajdziesz tam więcej na temat jungle/dnb wraz z przykładami muzycznymi.>
Drill'n'bass Drum'n'bass z charakterystycznymi świderkami (acid, syntezator analogowy RB-303)

Breakbeat
pokręcony rytm w stylu starszego Prodigy (album Experience)



TRANCE

Trance, tempo ok. 140 bpm
jak sama nazwa wskazuje jest to muzyka transowa, czyli wykorzystuje się powtarzające się pętle, występuje też w odmianie vocal. Twórcy i dje: Ferry Corsten, Armin Van Buuren, Tiesto. www.di.fm

Nrg, Uplifting trance,
bardziej melodyjna odmiana trance'u ostatnio popularna na zachodzie Europy, na pierwszy rzut oka wygląda na komercyjną rodem z kanałów tv, tempo ok. 140 bpm, np. DJ Yves Deruyter.

Goa trance,
charakteryzuję ją bogactwo dzwięków (bardzo często użyty efekt „cutoff na syntezatorze roland rb-303), z rzeczą jaką mi się kojarzy to kosmos, ale także łączona jest z dźwiękami etnicznymi (np. Banco De Gaya).
"W późnych latach sześćdziesiątych na fali "flower power", plaża GOA w Indiach zamieniła się w miejsce dla tych, którzy chcieli przeżyć coś nowego, znudzonych
dotychczasowym trybem życia i kulturą.
Pierwszą osobą, która wraz ze znajomymi zaczęła wdawać się w pokręcone dźwięki, pasujące jak ulał do chemikaliów. Wydali jeden materiał - KODE IV.
Przed latami dziewięćdziesiątymi przebłyski GOA-TRANCE (tej nazwy jeszcze nie było nawet w planach) słyszeliśmy np. u belgijskiej grupy FRONT 242. Dodatkowo ówczesny industrial oraz disco lat 70 dały początek TEJ muzyce.
Z racji tego, że GOA wyszła od wszelakiego rodzaju dźwięków, jest dość charakterystyczna i zasadniczo troszeczkę bardziej skomplikowana od jakiejkolwiek inne
elektronicznej muzyki tanecznej. Zamiast podawać definicję, lepiej przytoczyć kilka charakterystycznych elementów:
- długość kawałków (zazwyczaj) 6.00 - 12.00 - krótsze kawałki nie pozwalają się wbić w rytm
- rytm 4/4 przy około 135-150 uderzeń na minutę
- dość melodyczne kompozycje"
[chillout]

Psychedelic
to ta najbardziej "świdrująca" w mózgach, czasami trudna do zniesienia

HOUSE

„
House, generalnie o house - Ta muzyka po prostu "coś w sobie ma", coś co sprawia, że aż chce się przy niej poruszać. :) Zwykle składa się z prostych rytmów i niezbyt skomplikowanych motywów, które swoją prostotą właśnie porywają na parkiet. Tempo od 120 kilku do 140 BPM.
Jest sporo odmian house. Trudno jednoznacznie stwierdzić ile tego się namnożyło - można się natknąć na dość wymyślne określenia, tworzone chyba na siłę, które nie mówią zbyt wiele o muzyce. Przykłady? Sexy house, horny house.. :) OK, teraz krótka charakterystyka (wyróżnianych przeze mnie :))
Garage.. niezupełnie wolniejszy. trochę inny rytm, inne basy (prawie junglowe, no wiesz jakie), inny wokal..
Filter house - takie utworki składają się z niewielkiej ilości zapętlanych sampli, intensywnie filtrowanych czym tylko się da (głównie korektorem graficznym i parametrycznym). Może jeszcze dojść prosty wokal, choćby jedno, powtarzane wielokrotnie zdanie i już mamy bardzo przyjemny track. :) Idealna muzyczka na imprezki ("sexy beats, happy faces" :))
Deep house - house niekoniecznie do tańczenia (co wcale nie znaczy, że nie można przy nim się bawić), raczej do słuchania w domu, chilloutów. Przede wszystkim nie jest szybki. Po drugie, nie zawsze charakteryzuje się prostotą, można często natrafić np. na jazzowe motywy.
Neodisco - nawiązuje do starego disco i funky (może i boogie :)), inaczej mówiąc, lata '70 w nowym wykonaniu. Housowi artyści często eksperymentują ze starymi nagraniami, tworząc na ich podstawie nowocześnie brzmiące kawałki. Po dodaniu typowo housowego rytmu, wprowadzeniu nowych brzmień, itp. zostaje zachowany dawny klimat disco i jednocześnie słychać, że "to jest jednak nowe". :)
Hard house - jak sama nazwa wskazuje, mocniejsza odmiana house. Najbardziej charakterystycznym elementem tego stylu są "ciężkie" pianinka, dużo hihatów. często można w nich usłyszeć acidowe bassliny (stary, dobry TB303 :)) W sumie hard house jest stwierdzeniem bardzo ogólnym, ciężko nieraz powiedzieć, czy słuchany kawałek to już nie jest acid, może nawet minimal.
[protas]

2step/uk garage
stosunkowo nowa odmiana, charakteryzująca się połączeniem drum'n'bass i house, rytm połamany, wokal, często wykorzystuje się do jej tworzenia istniejących już, wolniejszych utworów rhytm'n'blues a także innych, tempo ok. 140bpm

ELECTRONICA

Electronic, el-muzyka,
Muzyka elektroniczna jest gatunkiem nieco różniącym się od innych. Konstruowana jest z dźwięków i brzmień wytworzonych przez urządzenia elektroniczne lub też z przetworzonych elektronicznie zjawisk akustycznych.
Kierunek ten ma swoją bogatą historię. Pierwsze studio, gdzie podjęto próby tworzenia utworów tego gatunku powstało w 1951 roku przy Rozgłośni Radia Zachodnioniemieckiego w Kolonii. To były początki. Prekursorami elektronicznych kompozycji byli: H. Eimert (Glockenspiel 1953), K. Stockhausen (Elektronische Studie I, II - 1953-1954, Gesang der Jünglinge - Śpiew młodzieńców 1956) oraz M. Kagel, H. Pousseur i L. Berio.
Używano generatorów elektronicznych, dzięki którym uzyskiwano dźwięki o określonej i nie określonej wysokości. Potem przekształcano brzmienia przez specjalne filtry i modulatory.
W późniejszych latach tj. 60 - 90 nastąpił niebywały postęp techniczny w dziedzinie informatyki i elektroniki, dzięki czemu el-muzyka „przeżyła swój rozkwit. Konstruowano coraz to lepsze polifonicznie i brzmieniowo syntezatory.
Z biegiem czasu zaczęto oskarżać el-muzykę, że ma charakter mechaniczny, jest bezduszna i zimna. Działo się tak dlatego, gdyż kompozytorzy tworzyli używając jedynie brzmień elektronicznych. Potem, dzięki opiniom słuchaczy, twórcy zaczęli komponować łącząc barwy syntetyczne z instrumentami tradycyjnymi.
Odnośnie charakteru można z całą pewnością powiedzieć, że jest to muzyka wyobraźni i w odróżnieniu od innych gatunków, tutaj możemy stworzyć takie barwy jakie sobie wymarzymy. Nie musimy opierać się tylko na naturalnych instrumentach, ale również możemy wykreować coś nowego, bardzo oryginalnego.
Gatunek ten jest specyficzny i odmienny. Czerpie inspirację z rzeczywistości, teraźniejszości oraz przyszłości. Daje możliwości nieograniczone i nie ma szablonów. Ogólnie mówiąc jest czymś w rodzaju eksperymentu, który trwa i nigdy się nie skończy. Kompozytorzy prześcigają się w tworzeniu nowych barw i efektów.
Jak już wcześniej wspomniałem, konstrukcja el-muzyki jest wynikiem wyobraźni, ale także sama silnie na nią działa. Niektórzy kompozytorzy organizując koncerty chcieli wpłynąć i pokierować wyobraźnią słuchaczy poprzez widowiska wizualno-świetlne, co dawało niesamowity efekt. Jednym z nich jest Jean Michel Jarre. On po raz pierwszy użył na swoich koncertach lasera, dzięki któremu na dużych powierzchniach (np. blokach) pokazywał obrazy, postacie.
W ostatnich latach w dziedzinie tej trochę się zmieniło. Powstało kilka odmian muzyki elektronicznej w zależności od stylu, charakteru i sposobu wykonania. Zatem el-muzyka to także: new age music, ambient music, world music i electronic music.
[tommy065]

Ambient,
często bez rytmu, pejzaże muzyczne, nieważna jest melodia a raczej wytworzenie atmosfery, ma za zadanie otoczyć człowieka, a także nie zwracać sobą zbytnio uwagi

*BPM - beat per minut (ilość uderzeń na minutę), prędkość utworu